Vorige week vrijdag zag ik Hans, 40 jaar en op dit moment zit hij ziek thuis.
Hans heeft altijd hard gewerkt, al vanaf zijn 16e, heeft bij grote bedrijven nationaal en internationaal gewerkt, uitgroeiend naar een managementfunctie. Het werk was druk en pittig, maar vond hij tot halverwege mei leuk om te doen. Toen werd hij van de één op de andere dag ziek en kon niet meer. Hij werkte op dat moment 4,5 dag in de week en op vrijdagmiddag was het enige wat hij kon zeggen nog “ik kan dit niet meer”.
Hans is bij mij omdat hij nu al een tijd begeleiding krijgt, maar dat schiet niet echt op voor zijn gevoel. Het zijn op zich hele fijne gesprekken, maar ze leiden nog niet tot het gewenste resultaat. Het liefst zou Hans morgen weer volop aan de slag gaan, bij een bedrijf of wellicht voor zichzelf beginnen. Hij heeft veel goede en creatieve ideeën, vind veel dingen leuk en toch lukt het hem niet om de draad van het werkende leven weer goed op te pakken. Het komt gewoon niet uit zijn handen, zegt hij. Hij wil wel, maar het lukt niet.
Wat we als eerste doen is kijken wat er precies speelt bij Hans. Waar staat hij nu en waardoor is Hans ziek geworden. Hoe is dit zo ontstaan, kunnen we hier een patroon in ontdekken en waar kunnen we dat patroon zo nodig doorbreken. Burn out is vaak een groeiend proces en dan ineens klap je om. De oorsprong van de burn out kan al in de opvoeding liggen. Denk bijvoorbeeld aan een perfectionistische pa of dwingende ma die ervoor zorgen dat je als kind al leert om heel hard je best te doen, om heel hard te werken in de hoop dat je het dan goed genoeg doet om een aai over je bol te krijgen.
Dat harde werken wordt op die manier van jou en als je 40 bent dan weet je niet anders en kun je ook niet anders. Met hard werken is niets mis, tenzij je er overspannen of burn-out door raakt.
Het verschil tussen beiden zit hem in de hoeveelheid stress die voorafgaat aan het ziek worden en de duur van het herstel. Mensen die overspannen zijn herstellen vaak sneller dan mensen die burn out zijn.
Hans heeft geleerd, in zijn geval, om heel hard te werken voor pa. Nu doet hij hetzelfde voor zijn klanten, voor zijn partner, voor vrienden, voor social media, etc. Voor iedereen en pas op de allerlaatste plaats voor zichzelf. Hans moet leren meer schijt te hebben aan anderen en meer te kiezen voor zichzelf. Daar gaan we de komende weken mee bezig. Hierdoor krijgt Hans weer energie, ontstaat er gelijkwaardigheid in de relaties met anderen, komt hij steviger in zijn schoenen te staan en levert hem dat meer plezier en ontspanning op zijn werk en privé.
Wil je na aanleiding van dit artikel met mij in contact komen, vul gerust het contactformulier in, bel mij op 06-49211815 of mail mij naar heleenelfrink@gmail.com.
Comments are closed.